Każdy produkt kosmetyczny, zanim trafi do sklepów, musi przejść badania. W innym przypadku mógłby stwarzać zagrożenie dla zdrowia i życia konsumentów. Jednym z ważniejszych testów jest potwierdzenie skuteczności układu konserwującego.
Test konserwacji
W teście konserwacji, dochodzi do kontaktu produktu ze szczepami testowymi i obserwacji skuteczności konserwantów. Badanie to wykonuje się w celu sprawdzenia stabilności układu w normalnych warunkach stosowania i niekontrolowanego zanieczyszczenia przez konsumenta. Krótko mówiąc, należy sprawdzić, czy częste otwieranie słoiczka, dotykanie masy palcami, narażanie masy na środowisko zewnętrzne będzie powodować zepsucie formuły, czy też konserwant da sobie radę z drobnoustrojami. Jest to bardzo ważne, ponieważ wszelkie patogeny mogące rozwijać się w Twoim kremie, są niebezpieczne.
Konserwanty w kosmetykach
Substancje konserwujące są niezbędne w produktach kosmetycznych. Działają hamująco na wzrost drobnoustrojów i wpływają na przedłużenie trwałości. Surowce te muszą spełnić wiele wymagań, aby mogły być dodane do masy kosmetycznej. Przede wszystkim muszą być bezpieczne – czyli nietoksyczne, skuteczne przy niskich stężeniach – aby zminimalizować ryzyko działania niepożądanego, wykazywać szerokie spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego, nie zakłócając przy tym flory skóry, stabilne w zmieniających się warunkach temperatury i pH. Technolodzy powinni przestrzegać dozwolonych stężeń, aby substancja była zarówno skuteczna jak i bezpieczna.
Obecnie stosowane substancje konserwujące, aby zostały dopuszczone do stosowania, musza znaleźć się w załączniku V Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych. Jest to wykaz konserwantów dozwolonych wraz z rystrykcjami dotyczącymi ich stosowania. To tutaj laboratorium zagląda przy tworzeniu nowej masy, a następnie Safety Assesor ocenia czy ilości nie zostały przekroczone.
Kosmetyki bez konserwantów
Oczywiście, nie wszystkie kosmetyki wymagają zastosowania układu konserwującego i testu konserwacji. Są produkty wyjątkowe, które nawet bez substancji hamujących rozwój mikroorganizmów, będą dla nas bezpieczne:
- Produkty o niskiej aktywności wody (<0,75) – balsamy do ust, szminki, algi sypkie
- Produkty o bardzo niskim (<3) i bardzio wysokim (>10) pH – peelingi
- Produkty o zawartości alkoholi >20% – wcierki do włosów, perfumy,
- Produkty jednorazowego użytku, gdy opakowanie zapewnia fizyczną ochronę przed zanieczyszczeniami – maseczki, ampułki,
- Produkty o wysokiej zawartości Aluminium chlorohydrate (>25) – antyperspiranty
- Produkty oparte na rozpuszczalnikach – lakiery do paznokcji
(Zgodnie z normą PN-ISO 29621:2017 Cosmetics – Microbiology – Guidelines for the risk assessment and indentyfication of microbioogilcally low-risk products.)
W kilku przykładowych produktach które wymieniłam, producenci są zwolnieni z obowiązku dodawania konserwantów. Ale uwaga! To nie znaczy, że tych substancji nie znajdziecie. Przez moje ręce przewinęło się bardzo dużo produktów niskiego ryzyka, które w swoim składzie miały konserwant. Dlaczego tak jest? Może to wynikać z obecności substancji konserwujących w innych surowcach. W takim przypadku producent jest zobowiązany wykazać w INCI wszystkie obecne składniki. Kolejną przyczyną jest potrzeba ograniczonego zaufania. Producent chce zabezpieczyć produkt w razie uszkodzenia opakowania, zmiany pH lub uważa że w obecności danej substancji, masa będzie bardziej stabilna.
Osoby o bardzo delikatnej i wrażliwej na substancje konserwujące, skórze mogą znaleźć alternatywę. Również w przypadku, kiedy chcesz po prostu unikać tych substancji, możesz przeanalizować etykiety produktów niskiego ryzyka i porównać kosmetyki konkurencyjnych firm. Warto więc wiedzieć w jakich przypadkach bezpieczne jest pomijanie konserwantów.
